recensies

“… de schildermicrobe heeft Liene van vader Fernand, die zelf nog op relatief late leeftijd aan een academische opleiding van § jaar begon…  Het bekoorlijk, soms krachtig gespierd menselijk lichaam is voor Liene een onuitputtelijke bron van inspiratie.  Ze heeft oog voor detail, en hoewel de nog jonge Liene nooit anatomie studeerde, zitten haar body’s degelijk in elkaar.  Kritiek dat haar werk alleen maar mooi zou zijn, deert haar niet in het minst.  Als het werk persé een inhoud moet hebben, ga het dan maar zoeken in het maatschappelijk rollenpatroon: een knappe man op een piëdestal geplaatst, is toch de slaaf van zijn eigen grote succes, de vrouw alleen een lustobject?!?…”    Johan Debruyne

“… vanuit een innerlijke gedrevenheid schetst Liene een relationele problematiek van toenadering en verwijdering.  In strenge zelfverzekerde blikke, ligt een intense persoonlijkheid, met een vaak onwrikbaar karakter verborgen…  De overwegend blauwe, bruine, grijze en witte kleurtonen, creëren een wat ijle atmosfeer…  De ranke anatomie en atletische poses van de personages, worden op die manier echter wel krachtiger geaccentueerd door een wemeling van energieke schaduwlijnen…”     Peter Roose

“… hierbij willen wij uw bijzondere aandacht vragen voor het succes van Liene Vandevoorde.  De geëxposeerde werken van deze kunstenares, getuigen van een bijzondere gevoeligheid die aan de grondslag ligt van haar zeer persoonlijke stijl.  De directie van PBE vroeg aan de Europese Kunstverdienste een werk van haar te reserveren…”    J. Libotte

“… met deze tentoonstelling is Liene niet aan haar proefstuk toe.  Na een eerste deelname aan een groepstentoonstelling in 1983, heeft ze haar voortdurend evoluerend werk meermalen aan het publiek getoetst.  Wie deze evolutie kon volgen zal mereken dat Liene hard werkt, zowel om haar techniek, als om haar zeggingskracht te verhogen, en die kan stekelig zijn, waardig aan het teken van de schorpioen waaronder zij geboren werd…”     Mark Iserentant

“… dat geeft veelal een bewogen en dynamische sfeer, zodat het basisverhaal niet meteen al zijn luister prijsgeeft.  Er is in Liene haar werken veel lichamelijkheid en elegantie aanwezig…  Hoewel dikwijls liefdevolle daden worden gesteld, zullen gesteld worden of net voorbij zijn, toch blijft de sensualiteit van het vertoon discreet…”     Hugo Brutin

“… in haar werk gebruikt Liene graag tegenstellingen, spanningen. Alles berust op spanningen, draagt spanning, er is de tegenstelling tussen mannen en vrouwen. En dat is ook nieuw, want tot voor kort waren er geen mannen te vinden in het werk van liene… je merkt dat de figuren bewegen naar de vrijheid toe. Die drang naar vrijheid is heel typisch in haar werk. Voorts bewondert mark iserentant de werkkracht van deze kunstenares, die niet blijft hangen bij wat ze kent, maar steeds weer op zoek gaat naar nieuwe kunstuitingen…” Kristof De Backer

“… daarnaast bevatten sommige van haar werken ook breed uitgespreide melancholische tendensen. Bewust projecteert zij een wisselwerking tussen fantasie en werkelijkheid. De zorg die zij aan haar werken besteedt openbaart een eigen karakter en werkkracht waarbij technische vorming slechts een hulpmiddel is. Belangrijker is haar innerlijke gedrevenheid…” Georges Poupaert